I. Eserin yok olması
D. Sona ermesi
I. Eserin yok olması
Madde 498 - Eser, yayımcıya teslimden sonra beklenmedik hâl sonucu yok olsa bile, yayımcı bedeli ödemekle yükümlüdür.
Eserin başka bir örneği kendisinde varsa, eser sahibinin bu örneği yayımcıya vermesi gerekir; başka bir örneği bulunmamakla birlikte, az bir çabayla yeniden meydana getirilebilecekse eser sahibi, eseri meydana getirerek teslim etmekle yükümlüdür. Eser sahibi her iki durumda da uygun bir karşılık isteyebilir.
I-) 818 Sayılı Borçlar Kanunu:
(C) Akdin Hitamı
I - Eserin zıyaı
Madde 382 - Eser, naşire tevdi edildikten sonra kazaen zayi olsa bile naşir, bedeli tediyeye mecburdur.
Eğer müellifte zayi olan eserin diğer nüshası var ise, o nüshayı naşirin emrine âmade kılması lâzımdır. Eğer müellifte eserin diğer nüshası olmaz ve eserin yeniden vücuda getirilmesi nisbeten kolay bulunursa müellif eserini yeniden yazmağa mecburdur.
Müellif, her iki surette de münasip bir tazminat isteyebilir.
II-) Madde Gerekçesi:
Madde 498 - 818 sayılı Borçlar Kanununun 382 nci maddesini karşılamaktadır.
Tasarının iki fıkradan oluşan 498 inci maddesinde, yayım sözleşmesini(n) sona erme sebeplerinden birini oluşturan, eserin yok olmasının, tarafların edimleri üzerindeki etkisi düzenlenmektedir.
818 sayılı Borçlar Kanununun 382 nci maddesinin kenar başlığında kullanılan “C. Akdin hitamı / 1. Eserin zıyaı” şeklindeki ibare, Tasarıda “D. Sona ermesi / I. Eserin yok olması” şeklinde değiştirilmiştir.
818 sayılı Borçlar Kanununun 382 nci maddesi üç fıkradan oluştuğu hâlde, ikinci ve üçüncü fıkralarında, birbiriyle bağlantılı konuların düzenlendiği göz önünde tutularak, Tasarıda tek fıkra hâlinde kaleme alınmıştır.
818 sayılı Borçlar Kanununun 382 nci maddesinin birinci fıkrasında kullanılan “Eser, naşire tevdi edildikten sonra kazaen zayi olsa bile” şeklindeki ibare, Tasarıda “Eser, yayımcıya teslimden sonra beklenmedik hâl sonucu yok olsa bile” şeklinde düzeltilmiştir.
Sistematik yapısı ile metninde yapılan düzeltme ve arılaştırma dışında, maddede 818 sayılı Borçlar Kanununa göre bir hüküm değişikliği yoktur.
III-) Kaynak İsviçre Borçlar Kanunu:
1-) OR:
C. Beendigung
I. Untergang des Werkes
Art. 390
1 Geht das Werk nach seiner Ablieferung an den Verleger durch Zufall unter, so ist der Verleger gleichwohl zur Zahlung des Honorars verpflichtet.
2 Besitzt der Urheber noch ein zweites Exemplar des untergegangenen Werkes, so hat er es dem Verleger zu überlassen, andernfalls ist er verpflichtet, das Werk wieder herzustellen, wenn ihm dies mit geringer Mühe möglich ist.
3 In beiden Fällen hat er Anspruch auf eine angemessene Entschädigung.
2-) CO:
C. Fin du contrat
I. Perte de l’oeuvre
Art. 390
1 Lorsque l’oeuvre, après avoir été livrée à l’éditeur, périt par cas fortuit, l’éditeur n’en est pas moins tenu du paiement des honoraires.
2 Si l’auteur possède un second exemplaire de l’oeuvre qui a péri, il doit le mettre à la disposition de l’éditeur; sinon, il est tenu de la refaire, lorsque ce travail est relativement facile.
3 Il a droit à une juste indemnité dans les deux cas.